Sunday, April 27, 2008

Σπορ Μοτοσικλέτες

Συγκρίνοντας με οτιδήποτε άλλο μπορείτε να κάνετε νόμιμα, η οδήγηση μιας μοτοσικλέτας μπορεί να θεωρηθεί σαν σπορ. Αλλά πολλοί άνθρωποι που τους αρέσει να οδηγούν γρήγορα, όχι μόνο σε ευθείες διαδρομές, αλλά και σε διαδρομές με στροφές στην εξοχή ή σε πίστες, υπάρχει πάντα ένας τύπος μοτοσικλέτας που θα καλύψει απολύτως τις απαιτήσεις τους. Η σπορ μοτοσικλέτα είναι κατά πολλές έννοιες η αντίθετη της μοτοσικλέτας τουρισμού. Επιτάχυνση, σταθερότητα στις υψηλές ταχύτητες, καλά φρένα και δυνατότητες στροφής είναι οι πρωταρχικές αρετές της. Αν και μία σπορ μοτοσικλέτα μπορεί να λειτουργήσει καλά για τουρισμό ή απλή μεταφορά, η άνεση και η πρακτικότητα είναι δευτερεύοντες τομείς. Πηγαίνοντας από το σημείο Α στο σημείο Β γρήγορα, είναι το ζητούμενο.

Μοτοσυκλέτες αυτού του τύπου δεν χρειάζονται πολύ δυνατούς κινητήρες – μερικές από τις ομορφότερες σπορ μοτοσικλέτες που φτιάχτηκαν ποτέ είχαν μόνο 50κ.ε. χωρητικότητα – αλλά σαν μαχητές για το τρόπαιο έπρεπε να πηγαίνουν γρήγορα για το μέγεθός τους και να έχουν καλό κράτημα.

Κράτημα σημαίνει ότι μία μοτοσικλέτα μπορεί να πηγαίνει γρήγορα στις στροφές χωρίς ταλαντώσεις, περιστροφές, αναπηδήσεις ή φοβίζοντας τον αναβάτη της. Η οδήγηση πρέπει να είναι άμεση και ακριβής. Αυτά τα χαρακτηριστικά επιτυγχάνονται με δυνατά (αλλά ελαφριά) πλαίσια, ακριβή γεωμετρία, αναρτήσεις που δίνουν τη σωστή ισορροπία μεταξύ των τιμών βύθισης και επαναφοράς, κατάλληλη θέση οδήγησης και καλά λάστιχα. Όλα τα μέρη, των διακοπτών και των φρένων συμπεριλαμβανομένων, πρέπει να δουλεύουν αρμονικά ώστε να καθιστούν τη μοτοσικλέτα ευκολοδήγητη. Μια μοτοσικλέτα που είναι δύσκολο να οδηγηθεί, στην πραγματικότητα δεν «κρατάει» καλά. Οι Εγγλέζοι και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι έχουν μια μακριά παράδοση στις σπορ μοτοσικλέτες, εν μέρει γιατί πάντοτε είχαν στενούς, με στροφές δρόμους να αντιμετωπίσουν και εν μέρει γιατί οι αγώνες σε δημόσιους δρόμους ή πίστες που έμοιαζαν με δημόσιους δρόμους, ήταν πάντοτε η πρωταρχική μορφή των μηχανοκίνητων σπορ. Τη δεκαετία του 1960 οι Γιαπωνέζοι προσήλθαν στο πεδίο του ανταγωνισμού και το αποτέλεσμα ήταν να έχουμε σήμερα μια υπέροχη ποικιλία από Ευρωπαϊκές και Γιαπωνέζικες μοτοσικλέτες να διαλέξουμε.

Σε συμφωνία με τη λειτουργία τους τα σπορ μοντέλα που βλέπετε στις εκθέσεις είναι σχεδιασμένα διαφορετικά από τις άλλες μοτοσικλέτες. Έχουν χαμηλό τιμόνι για να επιτρέπουν στον οδηγό να σκύβει μπροστά ώστε να αποφεύγει τον αέρα, στενό φέρινγκ, σέλες σχετικά επίπεδου προφίλ ώστε ο οδηγός να μπορεί να γλιστρήσει προς τα πίσω σε μια άνετη χωμένη θέση, ψηλότερα προς τα πίσω τοποθετημένα πατούρια, για καλύτερο πλάγιασμα και άνεση, χωστές εξατμίσεις επίσης για καλύτερο πλάγιασμα. Πατούρια και εξατμίσεις που βρίσκουν περιορίζουν σημαντικά τη γωνία πλαγιάσματος, που είναι απαραίτητη στις γρήγορες στροφές.

Ειπώθηκε ήδη ότι δεν υπάρχει περιορισμός μεγέθους για τις σπορ μοτοσικλέτες. Υπάρχουν σε κάθε επίπεδο κυβισμού. Παραδοσιακές μοτοσικλέτες ήταν παλιότερα η Honda Hawk, το Suzuki GS450, η Yamaha 550 Seca, η Honda 750F, το Kawasaki GPz1100 και άλλα μεγάλα superbikes που περιλαμβάνουν τη BMW R100s από τη Γερμανία και τα Ducati, Laverda, Moto Guzzi και Benelli από την Ιταλία. Οι Ιταλοί είχαν πάντοτε μια ειδική αίσθηση για τις σπορ μοτοσικλέτες και κατασκευάζουν μερικά από τα καλύτερα στον κόσμο παραδείγματα.

Αυτό ήταν ένα μέρος της συνολικής λίστας, που συνεχίζεται αδιάκοπα καθώς νέα μοντέλα προκύπτουν. Ζούμε σε μια εποχή που η ζήτηση και ο ανταγωνισμός για δυνατές σπορ μοτοσυκλέτες παραμένει ισχυρή. Οι χθεσινές αποδόσεις γίνονται πολύ γρήγορα συνηθισμένες σ’ αυτήν την αγορά.

Η τελευταία αναφορά είναι σημαντική. Επειδή τόσες πολλές καθημερινές μοτοσικλέτες είναι ελαφρύτερες από τη Superbike συγγενή τους, είναι συνήθως πιο ευκίνητες και διασκεδαστικές να τις οδηγείς στην πόλη και με νορμάλ ταχύτητες. Παρά το μικρό κινητήρα, οι περισσότερες κάτω από 500κ.ε. μοτοσικλέτες είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από αργές. Πολλά 250άρια επιταχύνουν σήμερα γρηγορότερα από το μέσο 500άρι της προηγούμενης δεκαετίας και με μεγαλύτερη αξιοπιστία. Μερικά από τα τωρινά 400άρια και 450άρια υπερέχουν των 750αριών του χθες και έχουν και χαμηλότερη κατανάλωση.

Όλοι αυτοί οι παράγοντες κάνουν τα 250άρια και τα 500άρια ελκυστικά στον αρχάριο μοτοσικλετιστή που δεν θέλει μια βαριά και ογκώδη μοτοσικλέτα ενώ μαθαίνει, αλλά θέλει καλή απόδοση και χώρο να μεγαλώσει σαν αναβάτης.

Ένα νέο παράγωγο από τις μοτοσικλέτες γενικής χρήσης και τις σπορ δημιουργήθηκε πρόσφατα. Αυτές είναι πολύ στυλιζαρισμένες μοτοσικλέτες, γνωστές σαν Specials, Customs, LTDs, L-Models, Low Riders κ.λ.π. Ενώ οι μοτοσικλέτες τουρισμού έχουν σχεδιασθεί έτσι ώστε να είναι πρακτικές και άνετες και οι σπορ έχουν σχεδιασθεί έτσι ώστε να είναι ίδιες με τις πραγματικά σπορ μηχανές, οι Specials, οι Customs σχεδιάστηκαν σύμφωνα με την παράδοση του Αμερικάνικου Chopper, που πρώτα δημιουργήθηκαν από ανθρώπους που χαμήλωσαν και έδωσαν μια προσωπική εμφάνιση στις Harley-Davidsons που είχαν. Ο ειδικός τους ρόλος είναι να διασχίζουν αργά λεωφόρους και να φαίνονται όμορφες, αν και μερικές μπορούν κάλλιστα να λειτουργήσουν και σαν καθημερινές μοτοσικλέτες. Το στυλ που συνήθως δημιουργεί την προσωπική εικόνα, είναι ψηλό και κυρτωμένο τιμόνι, παχιές και διώροφες σέλες, μικρά ρεζερβουάρ με σχήμα δάκρυ, μακριά πιρούνια και μικρά χοντρά πίσω λάστιχα. Ειδικές άβαφες, πολύ χρώμιο ή αλουμινένιες ακτίνες στους τροχούς είναι στοιχεία που περιλαμβάνονται σε πολλές μοτοσικλέτες.

H Yamaha ήταν η πρώτη Γιαπωνέζικη εταιρία που κατασκεύασε μια πλήρη σειρά πάνω στην Αμερικάνικη εικόνα. Μετά ακολούθησαν και άλλοι με παρόμοια μοντέλα. Οι περισσότερες εταιρίες τώρα προσφέρουν τις μοτοσικλέτες δρόμου σε τρεις εκδόσεις, στάνταρ, σπορ και custom. Οι τελευταίες συνήθως κοστίζουν περισσότερο από τις συνήθεις εκδόσεις. Το επιπλέον κόστος οφείλεται περισσότερο στην εμφάνιση παρά στη λειτουργικότητα. Πολλοί αναβάτες θεωρούν ότι τα χαρακτηριστικά μιας custom μοτοσικλέτας είναι άβολα για οδήγηση σε αυτοκινητόδρομο ή σε μεγάλη απόσταση γιατί εμποδίζουν τον οδηγό να σκύψει μπροστά για να αποφύγει τον αέρα ή να γλιστρήσει πίσω για να αλλάξει θέση. Αυτό που φαίνεται καλό στην έκθεση δεν είναι πάντοτε καλό και στο δρόμο στο τέλος μιας μακριάς μέρας. Έτσι ο αρχάριος αγοραστής πρέπει να είναι σίγουρος ότι τα επιπλέον χρήματα που θα επενδυθούν στην εμφάνιση θα αποδειχθούν κατά της λειτουργικότητας. Η απόφαση εξαρτάται κυρίως στο πως και που θα χρησιμοποιήσει κανείς τη μοτοσικλέτα του.

English version

SPORT BIKES

Compared with almost anything else you can do legally, riding any motorcycle might qualify as sport. But for people who like to rife fast, not only in a straight line but carving their way down winding country roads or around racetracks, there is a class of motorcycle tailored to their demands. The sport bike is in many ways the antithesis of the touring motorcycle. Acceleration, high speed stability, good brakes and cornering ability are its primary virtues. While a sport bike may also work fine for touring or commuting, comfort and practicality are secondary considerations. Getting from point A to point B quickly and safely is the game.

Bikes of this type need not have huge powerful motors – some of the most beautiful sporting machines ever made had only 50cc of displacement – but, like prize fighters, they should be fast for their size. And they should handle.

Handling means a motorcycle should go around corners fast without wobbling, twisting, hopping or otherwise scaring its rider. Steering should be direct and precise. These characteristics are achieved with strong (but light) frames, accurate steering geometry, suspension that provides just the right balance between spring and damping rates, proper rider position and good tires. All pieces, including the controls and brakes, should work in harmony to make the bike easy to ride. A motorcycle that is difficult to ride fast does not really handle well.

The British and the Europeans enjoy a long tradition of sporting machines, partly because they have always had narrow, twisted roads to negotiate and partly because road racing – competition over paved public roads – has always been their premier form of motor sport. In the 1960’s the Japanese joined that competitive fray and the upshot has been that today we have a wonderful variety of both European and Japanese sport bikes to choose from.

In keeping with their function, the sportier models available in your dealer’s shop are usually styled differently from other bikes. Common features are low handlebars to let the rider lean forward against the wind, small streamlined fairings, relatively flat profiled seats so the rider can slide rearward into a comfortable, tucked in riding position, higher, more rear-set footpegs for better cornering clearance. Scraping footpegs and pipes can seriously limit lean angles necessary for fast cornering.

As mentioned, there is no size restriction on sport bikes and they are available at nearly every displacement level. Bikes which fall within the tradition used to be machines such as the Honda hawk, the Suzuki GS450, the Yamaha 550 Seca, the Honda 750F, Kawasaki’s GPz1100 and other big superbikes which include the BMW R100s from Germany and the Ducatis, Laverdas, Moto Guzzis and Benellis from Italy. The Italians have always had a special flair for sport bikes and make some of the finest crafted examples in the world.

That is a partial rundown, the list goes on always changing as new models emerge. We live in a bumper-crop era for fast, competent sport bikes, and the competition remains fierce. Yesterday’s performance standard becomes common place very quickly in this market.

That last note is important. Because so many of the so-called commuter bikes are much lighter that their Superbike kin, they are often more nimble and fun to ride around town and at normal road speeds. Despite their smaller engines, most of the under 500cc street bikes are anything but slow. Many 250s now accelerate faster than the average 500 did ten years ago, and with greater reliability. Some of the current 400s and 450s can outrun yesterday’s 750s, burning half as much gas.

All these factors make the 250 to 500cc bikes attractive to beginning motorcyclists who don’t want a heavy, bulky motorcycle while learning, but instead they want respectable performance and room to grow as riders.

A new offshoot from general purpose and sport bikes has arisen in recent years. These are highly styled motorcycles variously known as Specials, Customs, LTDs, L-Models, Low Riders, etc. While touring bikes are generally styled to be practical and comfortable and sport bikes in imitation of road racing machines, the Specials, the Customs are styled in the tradition of the American Chopper, first created by people who lowered and customized their Harley-Davidsons. Their special place in motorcycling is to cruise boulevards and look good, though many also function very well as general transportation bikes. The styling features normally used to create this customized image are high, sweeping handlebars, heavily-padded and stepped seats, small teardrop gas tanks, long front forks and small, fat rear tires. Extra lustrous paint, heavy chrome or gold-colored plating on the trim and custom aluminum spoked wheels are also included on many models.

Yamaha was first of the Japanese companies to style a complete line of bikes of the American Special image and the others have followed with similar models. Most companies now offer most of their street bikes in three versions, standard, sport and styled boulevard cruiser. The customized models usually cost more than the standard versions and the money is pent mainly on appearance rather than any functional advantage. Many riders find that the high handlebars, stepped seats and forward footpeg position on the custom models can be uncomfortable for highway or long-distance riding because they prevent the rider from leaning forward against the wind or sliding rearward on the seat to shift positions. What feels good in the showroom doesn’t always feel good on the road at the end of a long day, so the first time buyer should be sure that the extra money spent on glamour will balance out against the compromise in function. The decision depends mostly on where and how you plan to ride.



8 comments:

Greek Rider said...

Έφτασες στο αγαπημένο μου είδος..

Swell said...

@Greek Rider: Το είχα καταλάβει από καιρό ότι εδώ είναι το "κόλλημά" σου.

Greek Rider said...
This comment has been removed by the author.
Swell said...

@Greek Rider: Το είχα καταλάβει από κάτι που είχες γράψει παλιότερα στο blog σου. Μη μου πεις ότι έχεις το R6;

Greek Rider said...
This comment has been removed by the author.
Swell said...

@Greek Rider: Καλημέρα και καλό μήνα! Καλοτάξιδος να είσαι πάντοτε, Γιαπωνέζε!

Greek Rider said...

Ναι R6 Yamaha, φοβερά πιστόλια....

Swell said...

@Greek Rider: Η απάντησή σου πάντως δεν είχε ταχύτητα πιστολιού... καουμπόη.